Tara, Tsja, waar te beginnen,

Er is niet veel bekend over Tara behalve dat het de voorgangers was van planeet aarde. Waar op aarde, aarde het hoofdelement is, is op Tara dat water. Een planeet van stroming, water wezens, harmonie, kleuren, vormen zonder woorden en gedachtes.

In de voorbereiding kwam ik langzamerhand diepe stukken tegen, wezens die we op aarde kennen als demonen (dit kent meerdere lagen en waarheden, het is nog niet helemaal helder welke precieze laag dit daarvan is) . Gek genoeg had ik hier altijd een soort van compassie en karmische verbinding mee gevoeld. Diep van binnen een weten dat ook zij wezens zijn ooit geboren in liefde. Nu werd zichtbaar dat dit wezen zijn getekend voor eonen door de ondergang van Tara.

In hun oorsprong droegen ze de vele dimensie en lagen van de natuur op Tara. In een diepe verbinding met de planeet. Toen er een nieuw buitenaards element kwam werd langzaam het begin van de ondergang inwijdt. Er kwam een nieuwe creatie, achteraf bleek dit de voorloper van de mens te zijn. Al snel werd de harmonie verstoord, kwam er over populatie. De eens zo op elkaar afgestemde eeuwig transformerende natuurwetten, die de coderingen en creatiestromen van de waterplaneet tot stand brachten, waren niet opgewassen tegen deze nieuwe levensvorm. Het werd zwaar, de energie stagneerde, werd stroperig. Eigenlijk miste er de stabiliteit om dit te dragen, het element aarde. Deze wezens die nou samen werkten met de ziel van de planeet zagen het aankomen en uiteindelijk gebeuren. DE ondergang. Zij vingen de klap op. Het eerst volledige vertrouwen naar liefde en licht maakte plaats voor haat en woede, anderen kapot willen maken. Hun pijn doorgeven. Ze hadden de destructie van Tara naar binnen gehaald, konden het niet containen, alleen doorgeven.

Ze waren karmisch verbonden met de mens, die door evalueerde op aarde. Een diepe schuld werd meegenomen. Schuld aan de bijdrage van de ondergang, wat zich op aarde resulteerde in het verhaal van eden, de erfzonde. Via een lange opstelling hebben we de ondergang opnieuw beleefd, hoe de planeet drukker werd en er niet meer voldoende ruimte was. Chaos en uitputting maakten dat Tara verscheurde.

Er werd nog een diepere oorsprong zichtbaar van de schuld. Het kwam voort uit het zwarte gat, in het midden van dit melkwegstelsel. Dit zwarte gat heeft veel destructie gecreëerd, puur vanuit zijn aanwezigheid. Deze destructie van alles wat hij naar binnenslokte is een natuurfenomeen, onderdeel van het lot van het leven wat wordt vernietigd. Maar ergens had het zwarte gat dit had hij op zichzelf betrokken. Waardoor er al in het begin van dit stelsel schuld ontstond. Daarvoor het zwarte gat verantwoordelijkheid te nemen.

Moeder aarde werd opgesteld en doorliep haar evolutie. Loch en zwaar, tot er water op haar kwam. Dit water stond in verbinding met het weten van Tara. Het water wou nu weer in beweging komen, maar dat zou immense gevolgen hebben voor de mensheid. Het verschuiven van landmassa’s. De tweede planeet van vrije keuze werd opgesteld. De opvolger van Aarde. Verwachtende dat het hoofdelement lucht zou zijn, bleek dat weer te komen uit het kader van bekende elementen hier op aarde. De planeet was steen, een ander element met een nog dichtere massa dan aarde. Wat betekent dat de lessen nog zwaarder en intenser worden, een hele nieuwe evolutie ligt daar in het verschiet.

Het zwarte gat kwam hiermee in verbinding. Wat symbolisch betekende dat dit de lotsbestemming is van mensen op aarde die verder willen evalueren in dualiteit. In een grotere dichtheid. Voor eenieder die kiest dieper in bepaalde lessen te duiken gaat de evolutie daar verder, zodra de aarde helemaal overgaat naar de nieuwe fase.

Tara vond nu rust en nam haar ware plek in als het verleden. Zij maakte de navelstreng los met de aarde. Zij is de moeder van planeet aarde. De grootmoeder van planeet aarde was ook aanwezig, Grootmoeder maan, zij staat symbool voor een oudere nog te ontdekken plek in het universum. Ze opende steeds weer de belichaming, nieuwe bedradingen met klank.

De demonische kracht eindigde in het midden van de cirkel, verwelkomt in hun pijn, afscheiding, schuld en schaamte. Je bent niet vergeten, en bent ook, een onlosmakelijk onderdeel van de mens. De mens kwam erbij, en keek deze wezens aan. De mens nam verantwoordelijkheid voor haar deel van deze creatie. De grote centrale zon kwam dichterbij de aarde, wat symbool staat voor het activeren van de goddelijke kracht in de mens, het volledig indalen van de vrije wil. En de aarde klaarmaken voor haar nieuwe plek in het Universum, als Nieuwe Aarde.

We maken ons klaar voor de laatste editie van deze episode. De grote centrale zon.

Veel van deze krachten komen voor in het elfenspel deel 2, het Oerkrachten Orakel. Wat in verwachting begin volgend jaar op de markt komt. Daarin zitten naast een scala aan nieuwe mens en natuurwezens galactische krachten zoals: De Thuisplaneet, Grote Centrale Zon en het Zwart gat. We dalen in deze editie dieper en stijgen hoger dan in deel 1. Nog een leuk nieuwtje, in het najaar beginnen we een Nieuwe Starseed reeks. Het is blijkbaar nog niet klaar. We bewegen vanuit de grote centrale zon terug naar dit zonnestelsel, en bezoeken Venus, Mars en Maldek. Dat beloofd weer een intense reis te worden. Wie weet tot dan!

Midden Aarde
de weg naar binnen

Voor lange tijd zijn de poorten naar midden aarde gesloten geweest. De krachten van middenaarde hebben zich verzameld in de steden en tempels. Om daar te komen hebben we langs de onderwereld te gaan. Daar zitten vele zielen vast, vanuit schuld en schaamte, pijn en oordeel. Maar de tijd is gekomen om de ruis te doen oplossen, en de poorten opnieuw te openen.

Midden aarde is niet alleen een wereld die buiten ons bestaat, maar ook in ons. Het zijn de delen van ons die in harmonie met de natuur zijn. In deze tijd van ontwaken, gaan langzaam die poorten weer open, je wordt gevoeliger voor dat wat niet in lijn met de oorspronkelijke natuur is. Niet uitgelijnde technologie neemt op vele gebieden de overhand, denk aan bewerkt voedsel, chemtrails, 5-g, social media, maar ook gen- en dna manipulatie. Dat wat voor lange tijd gaande is in de voedsel en vleesindustrie, verplaats zich nu naar de mens. De voeding die in de supermarkten ligt is in vele gevallen niet gevoed met natuurkracht, door dat te consumeren raak je verder weg bij de natuur. Ben je vatbaarder voor beïnvloeding van buitenaf.

Om te begrijpen hoe we bij midden aarde komen, hebben er ook de oorsprong te begrijpen van midden aarde. De legende.

Ooit lang geleden leefde de mens samen met de natuurwezens. De elfen waakten samen met de deva’s over de natuur. De dwergen bewaakten de mineralen en kristallen. Alle plekken op aarde vervulden een rol voor het geheel. De bomen, bronnen, rivieren, bergen. In deze tijd van harmonie ontwikkelde de mens zich steeds verder. Langzaam kwamen er buitenaardse krachten op aarde, die uit waren op het goud. Dit goud was nodig voor hun thuisplaneet. Met technologie werden de eerste mensen onderdrukt, langzaam beïnvloed, en werd het misbruik door onbegrip over goud groter. Zij die het goud verzamelden kregen macht. Goud is de hoogste frequentie van alle edelmetalen, en heeft als intentie de mens te verrijken in zijn spirituele groei. Het is de verbinding met de bron. Maar als je vanuit een lagere frequentie naar kijkt, vertaald dat verlangen naar de bron, zich naar drang naar macht en controle. Zo werd het goud op aarde besmet, met begeerte. Een aantal stammen verzamelde het goud en werden langzaam verleid naar machtsmisbruik. Niet voor niks dat goud het begin was van waarde uitwisseling. Maar de vervorming die toen al aanwezig was, heeft zich later vertaald naar papiergeld. Geld werd uit eigen belang gedrukt door banken, en heeft in de kern het streven naar macht meegenomen.

De natuurwezens zagen dit gebeuren, en konden in deze tijd niks andere dan zich terugtrekken. En dat wat hun zo waardevol was beschermen. De kristallen en edelmetalen vervullen een rol, en zijn niet bestemd om massaal uit de grond te halen. Dat geld ook voor de bomen, die niet zo massaal gekapt dienen te worden. De kracht van de aarde, de natuur werd minder, en daardoor ook dat deel in ons, onze natuurkracht. We hebben dit nu steeds meer uit ons zelf te halen, en kunne kracht putten uit de verbinding met midden aarde. De natuurwezens betraden een andere dimensie, onzichtbaar voor de mens die bezig was met middelen en grondstoffen verzamelen. Er werden steden gebouwd in midden aarde, bolwerken waar de oorspronkelijke energie van leven in harmonie werd bewaakt.

De mens betrad een donker tijdperk van oorlog, machtsmisbruik, plunderen en vernietigen. Omdat dit niet de ware natuur is kwamen vele zielen gevangen in de tussen rijken. Dat wat later de onderwereld of hel werd genoemd. Er kwam een dikke laag mist tussen de mens en de natuur rijken. En vele die contact maakten, kwamen eerst de duisternis tegen die er tussen zat. Bepaalde plekken op aarde fungeerden als kracht plaatsen, portalen naar de andere wereld. De donkere krachten hebben ten tijde van de groei van het Vaticaan ook deze plekken willen bezoedelen. Zo zijn er vele donkere rituele geweest, om de doorgangen te versperren. Zielen die vast zaten werden vastgehouden door ontstane en opgeroepen demonische krachten.

Vanuit een groter perspectief was dit allemaal onderdeel van het goddelijke plan. We hebben als mensheid te herzien wat de functie is van van goud’/geld, en ons aandacht te verplaatsen naar wat echt en puur is. In vele gevallen is deze natuur verbinding niet te halen uit de buitenwereld, maar de poort naar midden aarde zit in ons zelf. Wij kunnen door contact te maken met midden aarde, weer toegang krijgen tot de verschillende krachtbronnen waar we van afgesneden zijn. Een van de belangrijkste tempels van midden aarde, is de tempel van onschuld. Een diep weten dat alle wezens in onschuld zijn geboren, en dat hun handelingen voorbij het geloof in goed en kwaad zijn ontstaan door een pad van oorzaak en gevolg. Vanuit deze kwaliteit naar je omgeving kijken maakt dat die krachten die gevangen zitten in de onderwereld weer langzaam kunnen beginnen aan de terugkeer naar het licht.

Dat betekent niet alles toelaten, noch en het donker aan juichen. Maar ook niet er tegen strijden vanuit een oordeel. De bevrijding van de onderwereld maakt het pad open naar midden aarde. En door op sleutelpunten op aarde dit bewustzijn te verankeren, komen de natuurwezens en die delen van ons weer met ons in verbinding. Stap voor stap. Liefs Jan Pieter

Blog # 2 Sirius – De Toren van Tardia

Al voor de dag van het event, kwam via een cliënt en vriend de toren van Tardia in beeld. Tardia is een beschaving in de regio van Rusland, die op miraculeuze wijze uit onze geschiedenis boeken en ons collectieve geheugen is verdwenen. Het wonderbaarlijke hieraan is vooral, dat dit niet een tijdperk is van eeuwen geleden is, maar vrij recentelijk in aarde-tijdse begrippen, zo’n 200 500 jaar geleden.

Het beeld van Tardia is een beschaving, waarin technologie en natuur samenkwamen. In het centrum was een grote witte toren. Deze toren reikte enorme hoog in de sterren, net als de toren van Babel, maar was verankerd in het licht. En tegelijk iets minder verbonden met de aarde. In de opstelling keek de toren neer op de mensen, vanuit immense hoogte. Ze kon ze niet bereiken.

De wetenschappers stonden in verbinding met deze toren, en konden haar begeleiden verder naar beneden te halen. Maar een orde van magiërs zat dat in de weg. Zij hadden langzamerhand een grid van obelisken, later zendmasten gemaakt die de mensheid en daarmee ook de wetenschappers in hun greep hielden. De wetenschappers, iets wat verheven boven het volk, gevleid door de magiërs waren ook trots op hun mis-creatie. Het volledig onder ogen zien van de schade was een lang en kwetsbaar proces.

Veel geheime magie ne technologie werd hier gebruikt.

Een belangrijk fenomeen was, dat ze middels de torens een bepaalde perceptie van de realiteit, of een waarheid, konden oplichten. Daarmee werd er eigenlijk gestuurd op het onderbewuste, vanaf welke kant je naar een situatie kijkt. In elke discussie kan je daarmee sturen, welke mening het meest wordt aangenomen. Er werd eigenlijk met deze technologie bepaald, wat waar is. (Waar of niet). Het vraagt heel veel innerlijke kracht, en een stevige verbinding met je eigen bron, wil je opgewassen zijn tegen deze mind-controle.

De technologie die hier werd gebruikt, kwam eigenlijk van buiten de aarde. Een energie hield vanaf achter de schermen alles nauwlettend in de gaten. Pas toen de leeuwenorde van Sirius er bijkwam, om de manipulators naar hun oorsprong te begeleiden, kwam er rust in het systeem. Maar de toren van Tardia stortte in. Ze had alles gegeven, zo lang getracht die hogere frequentie vast te houden. Te hoog gegrepen in de hemel, zonder fundament.

Ze stortte ineen, en veranderde tegelijk van vorm. Niet meer een pilaar wat omhoog gericht was, maar een liggende bron, verbonden met de aarde. Het licht van Sirius kon zo werkelijk in de aarde landen. En de mensen, wetenschappers en magiërs werkten samen.

Disclaimer:

Hoeveel van de beschaving van Tardia in deze aardse realiteit heeft afgespeeld is altijd een vraag. Net als bij Atlantis, Sahara en Lemurië, speelde een deel zich af in een hogere dimensie. Wat een mooi gegeven is, is dat de torens die een rol speelden de functie hadden, om een heilige ruimte neer te zetten. Een frequentie van licht. En wij kunnen alle torens, zendmasten en obelisken hier op aarde, ook anders programmeren. Uitlijnen met de bron, de aarde, en ze zo een hogere frequentie channelen en uitzenden.

Blog # 1: Het verhaal van Mozes

In de Starseed Activation reeks openen we ons voor een geschiedenis in de sterren, die de oorsprong draagt van vele beschavingen en gebeurtenissen op aarde. We weven via opstellingen en pad omhoog, naar de sterren, en openen daarmee de galactische krachten.

In deze tweede van het drieluik doken we in de verhalen van Sirius. Een ster die zijn plek gaat innemen in dit deel van het melkwegestelsel, met als gevolg een enorme verhoging van trilling. Deze wijsheid is naar de aarde aan het komen, en er vindt een astrologische conjunctie plaats, waarin we uitgelijnd worden met Sirius. In een 3-tal blog neem ik jullie mee op reis door de opstellingen, zodat jullie de krachten van Sirius ook kunnen integreren.

Het verhaal van Mozus

Elke ongeveer 2000 jaar is er een overgang naar een nieuw tijdperk. 2000 jaar geleden was het Joshua die het nieuwe tijdperk inwijdde. 2000 jaar daarvoor was het Mozes. We doken in zijn verhaal, hoe hij 10 geboden heeft opgehaald maar er twee mistten. Die van acceptatie en onvoorwaardelijke liefde (bron Avigdor). De Farao waarvoor hij vluchtte had zijn invloed in de geboden genesteld, ze waren geschreven vanuit angst.
Niet vanuit onvoorwaardelijke liefde.

Mozes stond alleen in het paradijs, maar zijn volk zat nog vast in de greep van de farao, de priesters en de slangen-energie. Langzaam bracht God de 2 extra geboden niet naar Mozes, maar naar het Israëlische volk. Maar zij konden het in eerste instantie niet ontvangen. Pas toen Mozes kwam helpen uitleggen, leerden ze omgaan met de geboden. Hij bleek een vertaler te zijn van de woorden van God, een boodschapper. Maar heeft ze zelf wel te belichamen.

Het volk kon de stap nog niet zetten naar het paradijs. Ze waren nog gevangen in de greep van de farao, en de elite van priesters. De hiërarchie van machthebbers waren zelf doodongelukkig. De farao gestuurd vanuit de sterren had een goede intentie, maar zat ook gevangen in een machtsspel, helemaal in de hoek gedrukt.

Langzaam werd er ook een uitnodiging gedaan vanuit het volk naar de farao. Hij herkende Mozes, als gelijke, als broeder, en kwam uit de schaduw in het licht. Hiermee werd ook de macht van de priesters en de slang opgeheven.

De 12 geboden zijn niet zozeer regels, maar heilige wetten, die als je ze toepast het mogelijk maken om in het paradijs te leven, en het te behoeden. En zijn codes, omgangsvormen die maken dat je in reinheid kan leven. Er is ruimte voor groei, voor fouten en ontwikkeling.

Deze volgende fase ging niet meer zozeer om leiders, want iedereen die opstaat kan je er zo uitplukken en dan de movement de kop indrukken. Het is een beweging van de massa, het volk. In gelijkwaardigheid, met een liefdevolle uitnodiging naar de leiders, zodat ze zich veilig voelen om die plek, die ze al duizenden jaren innemen te verlaten.

Volgende week delen we het verhaal van de toren van Tardia…

De eerste dag zit erop, de reis naar Orion, en wat een belevenis.

Om de ruimte te openen begonnen we in Egypte. Een god die fungeerde als poort naar Orion had zich verheven boven het Egyptische volk, en mocht via de kosmische beschaving waar de Egyptenaren van afstamden er weer aan herinnert worden, dat iedereen gelijk is. De Godin kwam nu naast hem staan en hij kwam in vrede met zijn oorsprong.

De Piramide van Gizeh lag te slapen, en herinnerde langzaam weer zijn oorspronkelijk functie. De vrouwelijke hogepriesteres was verdreven van haar plek, overgenomen door een mannelijke moslims energie, die niks begrepen van de piramides. De mannelijke hogepriester zat nog vast in de onderwereld.

Langzaam herstelde de balans, en kon de piramide weer verbinden worden met Orion, om vanuit daar het grid van de aarde te voeden. De krachten die dit wouden tegenhouden, de orde van de maan, maakt zichzelf langzaam zichtbaar en liet zien dat zij ook de geheime orde van de zon stiekem manipuleerde. De mannelijke parochiale energie staat niet op zichzelf als zondebok, hij wordt mede beïnvloed door de vrouwelijke schaduw. Het goddelijke vrouwelijk heeft op te staan, maar ook het goddelijke mannelijke. Tijd om samen te werken.

Het veld van Orion opende. We kwamen uit op een planeet waar het mannelijke met een rauwe penetrerende technologie de hele compleet had geconsumeerd. Het mannelijke was verstrikt geraakt met technologie, en in strijd met zijn eigen karma. Het vrouwelijke en de natuur, was verdreven in een hoekje. We gingen terug in de tijd waar de rollen omgekeerd waren, het vrouwelijke en de natuur dansten, en de man stond maar wat te kijken, technologie deed amper mee, en er was niks wat hem voedde en kracht gaf…

Vanuit hier lieten we de klok verder lopen naar het punt dat er een nieuw element in het veld kwam. Een soort metaalachtige substantie, die eindeloos veel informatie en mogelijkheden verschafte. Het mannelijke ging aan, en liet dit bewustzijn versmelten met technologie, de reden van de versnelling. Had dit metaal bij het vrouwelijke terecht gekomen, had er een hele andere misschien wel mooiere creatie kunnen ontstaan. De krachten van Sirius, de bron en hoeder van dit stelsel dienden zich aan. Zij hadden vanuit de hogere sferen dit zaadje, deze energie gestuurd, met de intentie om een versnelling teweeg te brengen die zou leiden tot evolutie in (liefdes) bewustzijn.

Nog twee krachten verschenen het toneel. De pleiadische afgezanten van het licht, die deze energie compatibel hebben gemaakt met materie, en de afgezanten van Andromeda. Zij waakten over de ethiek, zodat de plejaden deze transformatie zuiver konden inzetten. Het mannelijke was nu bereid het vrouwelijke ook te laten verbinden met dit metaal. Er ontstond een nieuwe ordening, een nieuwe blauwdruk, waarbij alle krachten zich gelijkmatig gingen verbinden met het magische element. Om te waken over het juiste proces kwam het laatste element in de opstelling de hoeder. Het vrouwelijke ging zich nu verbinden met de techniek, en ontwikkelde verschillende vormen van genezing. Het mannelijke ging zich verbinden met de natuur en voelde inspiratie voor krachtvoer.

Het veld kwam in een volledige harmonie. Net of het zaadje en bewustzijn van leven, wat vanuit Sirius naar Orion was afgedaald, nu in haar volle potentieel kon komen.

Dank voor aan alle betrokkenen voor deze mooie dag!

Pelgrimstocht Mont San Michael

Herinneringen kwamen langzaam terug terwijl ik met mijn liefje naar Bretagne reed. We deden op mijn verzoek een stop in het zuidelijkste deel van Normandië. De bedevaartsoord Mont san Michael die al jaren op mijn bucketlist stond, kon ik niet aan me voorbij laten gaan.

Deze twee heuvels die in de omgeving uitreizen waren volgens de oude druïden altijd al heilig. De grote heuvel genaamd Mont Tombe en de kleinere heette Tomberlaine. De bisschop van Avranche, Sint Aubert, kreeg in 708 een droom van de engel Michael. Deze geeft hem de opdracht een heiligdom te bouwen op de hoogste van de twee heuvels. Vanaf dat moment had de bisschop nog maar één missie in zijn leven: De Mont Tombe transformeren in de Mont Sint Michel.

Bij mij kwamen herinneringen terug dat ik een monnik was die in dit abdij, die bezig was met een soort van geheim project. De geestelijken van de hogere hiërarchie begrepen me niet. Zij waren met name gericht op de hemel, het licht, en de missie. Dat waar ik in dook werd gezien als oneerbiedig en duister. Daarom deed ik dat in het geheim, in mijn vrije tijd. Ik had niet eens door destijds dat ik een sleutel voor hun missie droeg, dacht dat ik verleid werd door de duivel, of dat ik lui was. Maar wat ik eigenlijk deed was de krachten van boven verbinden met onder. Het lichaam en het vrouwelijke. Ik verbond me met de lagen onder deze krachtplaats. Daar waar de ware manifeste schuilhoudt.

Voordat ik naar Frankrijk reed was ik gefascineerd door het thema verleiding. Ik besefte me dat in kringen van macht er veel verleiding is. In ons archetype spel werd ik al aangesproken door de “Snakecharmer” in combinatie met “Hieros Gamos” en wist ik dat ik met deze thema’s aan de slag mocht. De verleiding in hogere kringen gaat niet alleen met luxe, eten en geld, maar ook middels seksualiteit. De verleiding is vaak gekoppeld aan schuld en schaamte. Hierdoor blijven velen gevangen.

In het klein kon ik die immense krachten soms al niet kanaliseren. Met eten of bepaalde passies heb ik weinig geduld, en werd ik gemakkelijk speelbal van grootse driften. Ook ik mijn jeugd liet ik me helemaal leiden door verlangens, wat met drugs experimenten al snel schadelijk werd. Ik heb ergens gekozen die kanalen af te sluiten, uit angst voor de kracht, maar merk nu dat dit beperken van levensenergie me moe en onvervuld maakt. Mijn intentie was helder, het aardse vuur meer toelaten in mijn leven maar me er niet meer door laten verzwelgen.

Zoals vaker reis ik naar plekken toe, waar een collectieve wond waar ik last van ondervond gematerialiseerd is. In dit geval het thema verleiding in relatie tot het heilige huwelijk.

Nu stond ik aan de vooravond van het betreden van deze heilige plek en kon ik het werk van de monnik afmaken. De brug slaan tussen hemel en aarde, en zien wat er in de dieptes leeft. De avond vooraf was ik me aan het inlezen en kwam ik de volgende tekst tegen;

“ De aartsengel Michael overwint de draak. De draak symboliseert de duivel en het aardse vuur, het verlangen dat niet bevredigd wordt. Tegenover het aardse en verterende vuur staat het hemelse vuur; het licht. Dit wordt gesymboliseerd door het zwaard in de hand van de engel. Met dit zwaard bevecht Michael de draak tot deze zich overgeeft. De draak wordt niet gedood, maar onderwerpt zich aan het licht.”

Deze krachtplaats stond in het teken van Michael, en ik ben altijd gefascineerd geweest naar de ware betekenis van zijn relatie met de draak, die voor mij voor nog veel meer staat. Ik maak me klaar voor de tocht. Ik ben nieuwsgierig wat ik hier ga ontdekken..

De dag van de bedevaart…

Ik maakte me klaar voor de bedevaart, en deed van te voren nog wat onderzoek. Het heiligdom bestaat uit drie delen. De abdij, de bovenwereld en plek voor de geestelijken. Het hart, de gebouwen halverwege de middenwereld en plek waar de Adel was gehuisvest. En beneden de openbare ruimte met café, en winkels voor de bedevaartgangers, de onderwereld, plek van kracht. Dit vergeten we wel eens maar het volk bezit de massa en daarmee de kracht. De abdij was perfect uitgelijnd met de hemel, maar de laag van de adel was helaas niet zuiver. Mijn missie was met geen van beiden te werken, mijn aandacht ging naar de onderwereld, de kracht.

Ook in het sjamanisme kennen we deze drie lagen. En na aankomst en een rondje door het centrum werd ik getrokken naar de rotsen aan de zee kant. Daar plofte ik even in alle rust neer om de plek aan de binnenkant van mijn ogen te verkennen.

Ik had al de laag van plunderende Vikingen gezien, die de bovenwereld van de abdij hadden vervloekt. Een donkere kracht liet me niet binnen in het heiligdom. Ik zag geheime orders die trachten seksualiteit uit te zuiveren, en zelfs de oudste laag van de Kelten, die deze locatie hadden gemarkeerd als heilig. Nee, ik mocht nog dieper gaan naar een tijd waarin de omgeving getroffen werd door een inslag. Alsof de goden een object naar deze plek had geworpen, zag ik een groot krachtenveld naast en om de rots van San Michel heen. Dit was waar de monnik mee bezig was. Er leken zelfs gangen diep de aarde in te gaan. Om verbinding te leggen met deze kracht, maar dat was tot op heden niet gelukt. In verschillende tijdperken was er een element aan toegevoegd, en precies passend bij deze tijd is het de beurt aan “het volk*”.

• Ik spreek in dualiteit, als ik het volk en de elite zie als gescheiden. Iets wat tegen mijn overtuiging in stroomt, en toch vaak onderscheid vraagt. Het was ten tijden van Atlantis dat de occulte en magische krachten niet langer beschikbaar waren voor iedereen. Geheime broederschappen streden om macht en hielden deze kennis voor zichzelf. Toen ontstond er de splitsing tussen elite en volk, en werd de normale mens weghouden bij deze kennis en de ware geschiedenis. Het begin van de moderne slavernij.

Daar op de rotsen tegen de kasteel muren aan, begon ik een onbekende maar diep wetende taal te spreken. Ik sprak tot de hemel, het water, de bergen, de rotsen, de ziel van Normandië van Frankrijk. Ik sprak tot de bomen, de vogels, de vissen en de zee, en als laatste tot de mens. Ik besefte dat Aartsengel Michael niet alleen bekend staat om het vechten tegen de duivel, maar dat hij ook staat voor waarheid. Een concept dat vandaag de dag een beladen onderwerp kan zijn, omdat elke belevingslaag een andere vertaling kent van de waarheid. Toch wou deze laag, die van de waarheid geactiveerd worden.

San Michael is een antenne naar de hemel, de bron, bijna perfect uitgelijnd, maar de laag van de adel, de oude koningen verstoorde de communicatie naar het volk, en konden ze daarmee sturen maar elke richting die ze wouden. Het krachtenspel in de oude tijd, ging over het beïnvloeden van de massa, middels angst en indoctrinatie, wat natuurlijk al gemeesterd werd door het Vaticaan. Maar de lijnen lopen verder terug via Griekenland, Egypte, Babel tot Atlantis.

Maar op die plek aan de zee, wou de rol van de draak worden herzien, vanuit vrouwelijk perspectief. Het vrouwelijke staat in een andere verbinding met de draak. Ze draagt zorg aan de verbinding tussen al wat leeft, waardoor er ware kracht ontstaat. Kracht vanuit een gemeenschappelijk veld, waarin iedereen zijn eigen authentieke plek heeft, en kan bewegen vanuit intrinsieke motivatie. Niet aangestuurd door een leider, hoogstens geïnspireerd en aangeraakt in zijn of haar kwaliteit. Het vrouwelijke is de verbinding met de zee, de dieren, de bergen etc, en heeft goed te waken waar ze de kracht op richt. Vele mannelijke dominante figuren hebben die kracht misbruikt. En de vrouw besefte niet altijd dat zij die kracht was, omdat zij in verbinding staat. De les van het vrouwelijke, overgave versus begrenzen.

De beïnvloedende frequentie van de oude adel werd langzaam omzeilt en geneutraliseerd, en een zuivere trilling gekoppeld aan deze eeuwenoude krachtplaats. Eentje die gericht is om de waarheid van dit moment, zichtbaar te maken. Om de mentale constructie die als een net over de aarde wordt gespannen los te weken. Gewoon heel helder zichtbaar maken wat echt is en wat niet, wat natuur is, afgestemd op de bron en wat niet. Mont San Michael, neemt zijn en haar plek in, als ware krachtplaats van Europa, met een krachtig veld van waarheid.

Als je verbind met de aarde, het leven en de bron, komt er heel kracht vrij, en wordt er voor je gezorgd. Maar als je de aarde misbruikt, heb je andere krachtbronnen nodig om te kunnen blijven bestaan. Dat was het oude spel van verleiding, het uitputten, en nastreven van dat geluksmoment, vaak ten koste van de omgeving. De elite die hier eigenlijk niet wil zijn, een nee voelt tegen het ware leven, en heel veel levenskracht opzuigt om hier te kunnen blijven. Het volk hoeft alleen maar die energie terug te halen. Zich te verbinden met de aarde, de natuur, en niet langer het instortende machtsbolwerk te voeden met angst en energie. Dan ontstaat er vanzelf een nieuwe ordening, eentje waar de natuur bepaald. We hebben terug te gaan naar de aarde..

De Aarde gaat verder, ze ascendeert, en dat doet ze met hen die daar ook voor kiezen. Zij die in harmonie willen leven met al wat leeft.

Doe je mee?