Die avond toen we uit het Vaticaan kwamen voelde het voor mij alsof mijn vakantie kon beginnen. Ik had al eerder gedeeld dat dit een quest was die voor lange tijd in de lucht hing. Ook vanuit mijn Friese inheemse werk stond deze reis al lang op de wachtlijst. De plek die ik voor het Friese volk mag vervullen is die van de nachtwaker: hij die over het veld van schaduwen waakt. Mijn voorganger, de vorige nachtwaker heeft ooit de schaduw van het Vaticaan zien aankomen, en die was groter dan hij kon neutraliseren. De ondergang van inheemse cultuur in de westerse tovenaarsstammen was het gevolg. Een week na terugkomst kon ik voor het eerst mijn zwarte mantel dragen op een ceremonie op Friese grond en kunnen de zaadjes van ons inheemse erfgoed die we zorgvuldig hebben geplant vrij gaan bloeien.

We begonnen aan onze zondag, een goede nacht maakte de beleving een stuk leuker. We besloten naar het Forum te gaan; het politieke, juridische, religieuze en commerciële centrum van het oude Romeinse rijk. Genoeg te doen voor energetische archeologen. We maakten ruimte om te midden van de toeristen naar binnen te gaan. Onze persoonlijke reis, daalden we af in de tijd, zodat we de plek konden betreden in een diepere laag. Dit had als enige nadeel, dat de routes die je wou lopen vaak waren afgezet, maar als voordeel dat je de geschenken kon ophalen die hier nog lagen verscholen.

Mannelijke daadkracht

In een eerste opstelling gingen we naar de beschaving voor Rome gesticht werd. Het was een vrouwelijke beschaving, vergelijkbaar met Lemurië. Alles was aanwezig, een waar paradijs, maar wat ontbrak was mannelijke daadkracht en een heldere richting. De grote galactische poort die ik eerder boven Rome had gezien kwam er langzaam bij. Een enorme stargate, met een technologische ontwikkelde beschaving. Deze kracht, vergelijkbaar met de energie van Mars, nam de creatie over. Niet zozeer vanuit onzuiverheid, maar meer vanuit gebrek aan begrenzing. Het oude volk voelde zich misbruikt, aangerand, maar had niet de communicatieve vaardigheden dit te uiten. We hebben deze situatie herleefd, ditmaal met respect. De eerste steen van de beschaving is opnieuw gelegd, ditmaal vanuit verbinding en vertrouwen tussen de twee volkeren.

We begonnen aan onze zondag, een goede nacht maakte de beleving een stuk leuker. We besloten naar het Forum te gaan; het politieke, juridische, religieuze en commerciële centrum van het oude Romeinse rijk. Genoeg te doen voor energetische archeologen. We maakten ruimte om te midden van de toeristen naar binnen te gaan. Onze persoonlijke reis, daalden we af in de tijd, zodat we de plek konden betreden in een diepere laag. Dit had als enige nadeel, dat de routes die je wou lopen vaak waren afgezet, maar als voordeel dat je de geschenken kon ophalen die hier nog lagen verscholen. We liepen langs het oude paleis, een plek van waaruit je uitkeek over het hele gebied. Niet voor te stellen hoeveel macht dit uitgestraald moet hebben voor mensen uit die tijd. Het was dan ook de hoofdstad van bijna heel Europa, en de Mediterranen. En dat kon je voelen

Het goddelijke plan

Langzaam bewogen we ons richting het politieke centrum, waar we steeds meer in een slangennest kwamen. Een reptielen koning liet zich zien, die vat had op de toenmalige senaat. Zijn thuisplaneet was verwoest, een wereld met andere wetten en gebruiken. Hier werd alles opgelost, door middel van krachtmetingen. Enorm veel vuurkracht brachten ze in, maar tegelijk was het mentaal vuur. De Romeinen werden niet gevoed door de aarde en de grond, waardoor er nooit vervulling kwam. Alleen maar nog meer overwinningen willen.

Ook het Archontische ras liet zich weer zien. Ze werkten als het uitkwam samen met de reptielen, maar wanneer ze de tweede kans kregen kwam er een dolk in de rug. Het ging allemaal om macht. Verschillende leiders van de Senaat lieten zich verleiden door deze macht. Pas toen de reptielenkoning een deel van zijn thuisplaneet kon ophalen, kwam er een eigen basis.

De Archonten waren alom vertegenwoordigd. Hun draden weefden alles bij elkaar. Ze stuurden vanuit de schaduwen alles aan.

Deze drie krachten hadden de Senaat gevormd en hun macht verzegeld. De reptielen vanuit midden aarde, de Archonten vanuit de bovenwereld, en de Senaat, de mens als speelbal van dit krachtenveld.

In een tweede opstelling kwamen de drie naast elkaar te staan, en kwam het goddelijke plan als vierde element erbij. Dit alles was onderdeel van dit plan, en alle krachten werden diep bedankt voor de rol die ze hadden vervuld, en het karma wat ze daar mee op zich genomen hebben. Het kwam allemaal in het licht, in liefde. En alles mocht nu worden opgeschoond

Het liefdesverhaal van Ceasar

We konden nu verder lopen naar het officiële Forum, en daar wachtte mij het persoonlijke stuk op van Julius Caesar. Zijn energie was al een paar maanden bij me. De last van zijn schouders kon ik voelen. Zijn schuld, schaamte. Hij was de eerste keizer, hij heeft het democratische (wel corrupte) Senaat overwonnen. Hij heeft propaganda naar een volgend niveau gebracht, en de blauwdruk van absolute heerser ontwikkeld. In zijn opstelling kwamen we gek genoeg uit bij een liefdesverhaal. Op jonge leeftijd kwam hij in contact met zijn spirituele kracht en bestemming.

De dood van Julius Caesar, een moord vanuit de Senaat, heeft een echo van verraad achter gelaten; een corrupte basis van wantrouwen en intriges voor het keizerrijk. Maar nu was er iets anders. Hij had liefde gekend, was vervuld. De legendarische woorden waarmee hij stierf: “jij ook mij kind” wat stond voor het verraad van zijn vriend Brutus, transformeerde naar: Nu kan ik gaan in liefde.. Deze zin kwam als een mantra, en weergalmde de oude gronden waarop hij waarschijnlijk was vermoord. Dit zette een nieuwe trilling op gang. Voorbij het verraad, een blauwdruk van liefde.

Klaar voor de storm

We deden de opstellingen met honderden mensen om ons heen, stonden centraal te huilen, omringd door toeristen. En we riepen Rome uit, als stad van de Nieuwe Aarde liefde. In de kern, ging het zoals bij alles in deze tijd. Om het verwelkomen van het vrouwelijke. Samenwerken, zodat de nieuwe aarde kan ontstaan. Onze reis zat erop. We hebben diep genoten van de schoonheid, de inzichten, het broederschap. En zullen deze opgehaalde krachten de komende tijd integreren in ons leven.

Wij, zijn klaar voor de storm.

Liefs, Roland, Koen, Reinier, Michael & Jan Pieter