Portugal huilt, verloren liefde, gemiste kansen, oud verdriet, verkeerde keuzes. Schuld, schaamte en het zat zijn om een leven te leiden wat niet voortkomt uit haar kern.

In mijn reis daalde ik af in diepe lagen van een vergeten geschiedenis, en gaf gehoor aan een eeuwenoude belofte die voortkwam uit de Friese familie-lijnen.

De tranen van Portugal

Steeds meer ontdek ik het belang van onze familie-lijnen, en hoe gemiste kansen in het verleden maar op een manier rechtgezet kunnen worden. Door opnieuw die plekken te bezoeken, die familie-lijnen van mensen te ontmoeten, en andere keuzes te maken dan onze voorouders, zodat de energie vanuit de oorsprong weer naar het heden kan stromen. De kracht van onze oerstam.

Vorige levens die we herinneren zijn niet altijd van ons, maar komen vaak voort uit de moeder- of vaderlijn. We zien, voelen en ervaren ze wel als zijnde ons, omdat ons aardse lichaam en ziel geen verschil ervaart. Ik leer steeds meer het onderscheid tussen de geschiedenis van mijn wezen, mijn lichaam en mijn ziel.

Mijn reis naar Portugal was wederom een voor persoonlijke doeleinden, en die diepere betekenis voor mezelf houd ik liever bij mezelf, maar heeft een enorm grote waarde en impact op mijn huidige leven. Wat ik wel wil delen is het verhaal van de hemelwandelaar. De stam die zijn oorsprong kent in de Balkan, vraagt momenteel de aandacht, en Portugal bezit de sleutel van die poort om haar verleden bloot te leggen. Niet voor niks dat er weerstand was in de vlucht hier na toe. Onweer in Frankrijk en Duitsland ontregelde het vluchtverkeer, de Kelten en Germanen in rep en roer, toen de Friezen op delegatie gingen naar hun oude alliantie. Een lang vergeten gelofte werd geëerd zodat een belangrijk hoofdstuk van de geschiedenis kon worden gesloten, en een nieuwe geopend.

Eenmaal laat in de avond aangekomen kwam ik terecht in onverwachte kou, Portugal was sinds januari al bewolkt, koud en regenachtig. Toen ik s’ochtends naar de trein liep voelde ik dat de ziel van Portugal aan het rouwen was, tranen stroomde over mijn wangen, langzaam mocht ik in haar geschiedenis indalen om bepaalde lege plekken te vullen, haar verdriet te zien en haar te helpen helen puur met mijn aanwezigheid.

Met de trein moest ik naar Grandola om vanaf daar de bus te nemen naar Sines waar de boot lag. Maar mij gebeurde iets wat ik anders nooit zou toestaan, ik miste de stop en dacht bij de volgende halte wel de eerstvolgende trein terug te nemen. Maar er kwamen maar twee op één dag en zo bracht het lot bracht me de komende vijf uren in een pittoresk dorpje, waar ik meteen werd ingewijd in het familieleven van Portugal. In lokale cafés bracht ik de tijd door, en opende via in stand gehouden familie lijnen meer van de geschiedenis. Omdat ik het belang weet van vergeten plaatsen liet ik me leiden naar een plek in de natuur, waar ik verwelkomt werd door een boom. Daarom heen een verborgen slapende poort, waar ik de rest van de dag heb vertoeft. Hier ontving ik downloads voor mijn nieuwe boek, en eeuwenoude informatie vanuit de hemelwandelaar stam. Informatie die nu nodig was voor onze volgende stap.

Bij herintreding van de Friese stam op het wereldtoneel, konden andere stammen ook weer verder met de stukken aangaande de Friezen. Wij herinnerden wie we waren doordat de Q’eros (Inka’s) hun plek weer innamen, zo doen wij ook weer andere stammen wakker trillen. Dit werd al zichtbaar op een eerste ceremonie met Semuel, toen hij vanuit zijn Alifuru taal sprak, en ik in het Frysk, begon er iets bij Almira te trillen. Zij geboren in Bosnie, drager van de Hemelwandelaarlijn, kon langzaam beginnen met haar stuk te openen.

Vlak voor ons bezoek werd al een oude oorlog zichtbaar tussen de Tovenaar (Friezen) en de Hemelwandelaar, een oorlog ontketend door afwijzing en trots. Een Portugese prinses zou worden uitgehuwelijkt aan een vroeg-Keltische Friese koning. Maar de verfijnde feeachtige hemelwandelaar prinses, was angstig voor de grofstoffelijke roodbaardige koning. Ook al was de uitlijning en koele integriteit precies wat de temperamentvolle prinses nodig had twijfelde ze. Zat om altijd maar te koste van zichzelf dienstbaar te zijn nam ze afstand. De Friese koning durfde niet de oceaan over om haar het hof te maken en bleef veilig in zijn kasteel wachten, maar de prinses koos een veiligere opties. Een man uit een andere kleur van de maan, mooi, charmant en spraakzaam. Ze vluchtte voor haar lot, haar heilige pad, en liet daarmee haar land Portugal in de kou. Ze koos dacht ze voor haar zelf, maar schijn bedroog. De man bleek niet te zijn wie ze dacht en alle romantiek veranderde snel in een nachtmerrie, van huiselijk geweld en misbruik. Opgesloten in een toren werd ze een bedroefde naar binnen gekeerde oude dame. Wiens emoties waren beroven, vastgezet door zelf-veroordeling. Pijn zo groot, en niemand om mee te delen.

Toen de Friese Koning hoorde dat ze was getrouwd met een Germaanse man, werd hij zo in zijn trots gekrenkt, dat hij een oorlog ontketende met de hemelwandelaar, waartoe behoren: huidige Portugal, Spanje, Italië, Griekenland, Joechoslavie, en de Germanen. Hij handelde in blinde woede. Dit zorgde voor een breuk in het continent Europa, een scheur in het mannelijke en vrouwelijke collectief. Een lek wat later de donkere energieën vanuit het oosten zou binnen laten. Want een sterk continent kan alleen van binnen uit zichzelf vernietigen. Vanuit het Aapland Babelonie kwam een donkere schaduw via Griekenland binnen bij Rome, wat uiteindelijk het senaat en later het Vaticaan vormde. Het Vaticaan is, wat ik nu kon zien, een creatie vanuit de hemelwandelaar-stam. De misvormingen verspreiden demonen en vals-licht over de wereldbol. Zo draagt deze stam het karma van het onthemen en ontwortelen van alle natuurvolkeren. De Engelse tak van de Tovenaar, de Friese oerstam, dragen het karma van de huidige vrijmetselaars, de wereldmacht, banken en corporaties. Maar zo draagt elke kleur op aarde een immens karma. Deze Oerstammen zullen in hun pad naar eigen heling, en herontdekking van hun wortels,  deze patronen wereldwijd rechtzetten.

Beiden beïnvloed door lijnen van donkere magie die terug rijken naar een ouder verleden, via de Aap stam uiteindelijk naar Atlantis. Daar zou deze vereniging al ontstaan tussen de Tovenaar en Hemelwandelaar. Eenmaal begonnen aan onze zeilreis voor ik over het verzonken land van Atlantis. Kwam terecht in diepe stukken, en vanwege een sterke wind stranden we in Lissabon. Voor mij een herinnering aan Atlantis.

Ik herken en eer de energie van Portugal. Zo warm en zacht, liefdevol en krachtig. Een verademing voor mijn Friese koele ziel, een verwarming voor mijn lichaam en geest. De Poort in Portugal is open, een verbinding met Atlantis…