|
Dit verhaal begon een week voor mijn vakantie toen ik met twee broeders onverwachts in een 5m dmt ervaring terecht kwam. Met een omgebouwde vaperizer kwam ik binnen een aantal minuten terecht in de wereld die ik heel goed ken, de onderwereld, dichtbij mijn essentie. Het was eigenlijk te snel, veel te diep, waar ik geconfronteerd werd met een oud sjamanen trauma. In deze droomwereld kan je namelijk van alles tegen komen als je afdwaalt van de gebaande paden. De laatste (en enige) keer dat ik dmt heb gebruikt met een sjamaan, herinnerde ik me niks van de ervaring. Maar ik schijn op te hebben gestaan met een ijselijke schreeuw. Terugkomende zag ik geometrische patronen en een engel die herhalend zei, blijf in het midden, blijf in het midden. Dwaal niet af naar de onbegrensdheid. Een les die diep in mijn ziel weerklonk. En me herinnerde aan een oude afdwaling. De weken daarna kwamen de herinneringen terug in mijn dromen. Het was een vorig leven waar ik als sjamaan ergens in de jungle in mijn hutje zat, ayahuasca brouwen en reizen in de onderwereld. Mijn stam was in feest en ceremonie en het was mijn rol om de energie schoon en veilig te houden. Tijdens de diepe nachtelijke uren kwam ik opeens oog in oog met een duistere spirit, diep uit de krochten van de jungle. Ik schrok, hier was ik niet tegen opgewassen. Door hem aan te kijken trok hij me mee in de leegte waar hij thuis was. En was ik voor lange tijd gevangen in zijn duistere rijken. Een immens oertrauma wat zich in mijn aardse leven subtiel laat zien, door angsten voor buitenstaanders die in een ceremonie binnendringen. |
 |
|
Nu ik weer in deze ruimte terecht kwam, ditmaal met broeders die zichzelf konden dragen, kon ik met liefde naar deze wond kijken. Naar adem happend vanwege de snelheid waarmee plaatsvond, kon ik nu in het midden blijven, zonder te diep af te dwalen. Ik besefte me later dat de ontmoeting met de donkere kracht voor zover ik kon zien twee dingen betekende; Enerzijds was het de voorspelling van de inquisitie, die de stammen waar ik in dat leven onderdeel van was kwam vernietigen. Een destructieve kracht die groter was dan de sjamanen van zuid Amerika konden neutraliseren. Anderzijds was het mijn eigen scheppingskracht. Een immense instinctieve oncontroleerbare energie. Die ronddwaalde in mijn onderbewuste. Waarschijnlijk is het een combinatie van deze twee. Het kwam op zachte wijze terug in mijn reis naar Wales. Ik stond vroeg op om tijdens de ochtenduren een magisch meer te bezoeken hoog in de bergen, waar ik helemaal alleen en in rust aankwam. Tijdens mijn terug tocht van de berg, zag ik nog een pad omhoog wat ik wou bewandelen. Maar toen ik eenmaal er klaar voor was hem te betreden, kon ik hem nergens meer vinden. Ik had hem toch duidelijk gezien, met hekje en alles? Maar hij bleef onvindbaar. Mijn conclusie was dat het een pad is in een andere dimensie, die ik besloot tijdens mijn dutje in de tent te bewandelen. |
 |
|
Ik sloot mijn ogen en opende mijn droom staat. Meteen stond er een oude tovenaar/ druïde op me te wachten. Hij verwelkomde me dankbaar, en begon te vertellen over zijn oorsprong. Als laatste ziener, opgeleid in de oude traditie waakte hij nog steeds vanuit zijn torentje over de vallei. Hij had zijn fysieke lichaam verlaten rond 1406, en liet me zien dat het meer boven op de berg fungeerde als portaal om de onderwereld te betreden. Hier werden al duizenden jaren oorlogen en gevaren voorspeld die op het grote Brittannië plaatsvonden. De donkere krachten lieten zich zien in vormen en symbolen en de zieners en droomwandelaars zorgden dat niks uit de ban vloog. Eeuwen lang werd dit gedaan, tot ook hier een kracht kwam groter dan ooit te voren. Een donkere spirit kwam diep vanuit de onderwereld, die bijdroeg aan de definitieve ondergang van zijn traditie en de oerstam van Wales. Ik besefte me dat ik dit lot ook heb ervaren in mijn jungle-tribe, en dat dit klaarblijkelijk over de hele wereld heeft plaats gevonden. De zieners, sjamanen, droomwandelaars hebben allen het lot zien aankomen. Een destructieve kracht die de inheemse gebruiken heeft getracht te onderdrukken. Natuurwijsheden laten verdwijnen en de wereld van nu, ver weg bij de essentie van mens zijn laten ontstaan. Een duistere kracht, die vanuit Babel en Rome, een schaduw over de wereld wierp. Steeds meer leer ik dat deze schaduw uit de diepste kelders van de menselijke collectief komt. Dat wat eonen lag te sluimeren, alles beïnvloedde en in dit tijdperk volledig gezien en erkend wil worden. |
|
De droomwandelaar bracht me naar een andere toren waar ik het verleden, het heden en de toekomst kreeg te zien. Omdat dit vrij intiem en gerelateerd is aan mijn persoonlijke pad en missie is, houd ik dit deel bij mezelf. Maar wel wil ik delen, dat ik kon zien dat de tijd van afbraak al is geweest. We zijn al terecht gekomen in de wederopbouw. Het licht wil diep verankeren in ons mens-zijn. Met zowel een heldere verbinding en uitlijning met alle dimensies van boven, als met onder. Hoe steviger je dit licht in je aardse lichaam kan ankeren, hoe meer je van deze eeuwenoude duisternis kan doen smelten. Het dominante ongebalanceerde mannelijke zal de komende tijd zijn pad afmaken, en een wereld trachten te laten ontstaan van ontzieling en overmeestering. In dit proces kan de mensheid alle oude pijn aankijken die diep verscholen lag in de kelders van het collectief. Dit is geen gevaar, ook al zal het bij tijden intens worden. Want zodra eenmaal alles is boven gekomen, zullen de spruiten en zaden van de nieuwe aarde ontkiemen, en de ontstane ruimte innemen als basis voor de nieuwe aarde. Ik bedankte de tovenaar voor de mooie ontmoeting, en neem mijn inzichten en visioenen mee terug naar Nederland. Er staat nog een nieuw avontuur gepland, een zielen contract wat al tijden op de agenda staat. Een bezoekje aan Rome. Wie weet is het zover, en ben ik klaar om het hol van de leeuw te betreden.., |
