Het was op Lemurië dat wij, de mannen en vrouwen voor het laatst in volledige heiligheid manifesteerden. Het mannelijke, de krijgers boden een heilig ruimte, en het vrouwelijke, de draak een bedding en basis.
Maar langzaam ontstond er een eerste kerf in deze samenwerking. Voor de vrouw was verbinding, compassie en onvoorwaardelijke liefde een belangrijke waarde. Vanuit dat gegeven lieten ze energieën binnen niet dienstbaar aan het geheel. Donkere destructieve schaduwen kwamen binnen, waar de krijger hen niet langer voor kon beschermen. Het was dweilen met de kraan open. Maar de man, keek alleen naar de grote lijn, en bewaakte het geheel, zonder een offer te willen brengen in het hier en nu. Langzaam ontstond een eerste scheur, in deze ooit zo heilige co-creatie. Maar dat was precies wat nodig was, het begin van een autonome relatie. Het zaadje voor de nieuwe aarde. Lees meer..